سامانه تخصصی پرورش زالوی طبی لیچمن

زالوهای غیر سمی و درمانی دارای رنگهای مختلفی هستند. معمولا پشت این زالوها قهوه ‏اى، حنایى، زیتونى سبز مایل به سیاه است. دو خط نازک رنگارنگ روى پشت زالوها در طرفین بدن کشیده شده است که از مشخصات زالوهاى خوب است ...

در سطح شکمى زالو رنگ‏هاى بسیار متنوعى دیده مى‏شود. رنگ زرد مایل به نارنجى نیز در حاشیه پهلویى زالو نشان مفید بودن آن است. در بزاق دهان آنان ماده‏اى به نام هیرودین وجود دارد که از انعقاد خون جلوگیرى مى‏کند. ممکن است مواد کشف ناشده دیگر نیز در بزاق دهان زالو وجود داشته باشد.

حکیم بو على سینا (ره) مى‏فرماید:” زالوهاى مطلوب به رنگ ماشى و کمى مایل به سبز و دو خط زرنیخى که در طول پشت کشیده شده است مى‏باشد.”

و از آن جمله زالوهاى سرخ مایل به سبز و زالوهاى جگرى رنگ و زالوهایى که به دم موش شباهت دارند و یا شبیه به ملخ‏هاى ریز هستند و زالوهاى باریک با سر کوچک مطلوب مى‏باشند. ایشان معتقدند که زالو بهتر از حجامت خون را از ژرفاى بدن بیرون مى‏کشد. بهتر است زالو را قبل از مصرف کردن مدتى در آب صاف و تمیز نگهدارند تا کاملا از آلودگی ها پاک شود.